1-2, 1-2, testing, testing....

Oppdatert 11.6.2025: Ei ferieveke i varmare strøk er aldri feil, og medan eg var i Hellas, så oppdaga eg korleis det kan gå når vi "normaliserer" narkotika. Meir om det seinare. At norsk narkotikapolitikk verkeleg ER eit underleg skue, har vi til fulle fått sjå i dagane etter 2.juni. Dvs. den dagen da regjeringa la fram sitt forslag til korleis den juridiske biten av deira " rus, forebyggings og behandlingsreform ", den som dei snakka om våren 2021 og som skulle være så mykje bedre enn det dei stemte ned den gang. Nå har vi fasiten, og til alt hell har ikkje regjeringa, nå uten SP (O Lykke!), valgt å følge i det sporet som ein kunne frykte. Nei, med SP ute, så valgte AP å vende seg mot SV, H, V, Rødt og MDG for støtte. Borte vekk var dei ultraortodokse i Den Onde Trioen, effektivt satt på sidelinja.  Resultatet er ein svært konservativ og forsiktig museskrittreform. Narkotikabruk og erverv skal framleis være forbudt, men det er nedkriminalisert. Vi får nå forenkla ...

Etter fjorårets store suksess med min serie om forunderlege, spennande, unødvendige og gjerne nedlagde jernbanestrekningar, så må eg lage ein ny post om ei bane som eg OMSIDER har fått gleden av å køyre med; Sjølvaste Raumabanen! Dette er ein tur eg hadde gleda meg til i mange år, og nå i midten av mai nytta høvet seg. Sjølvsagt reiste vi ikkje Åndalsnes berre for å ta toget. Neida, dette var berre avslutninga på den fine bilturen opp til Dombås, samt den makelause sykkelturen dei 108 km. fra Dombås stasjon, og ned til Åndalsnes. Det vil ganske sikkert komme ein eigen post om det, når årets mest minneverdige sykkelturar skal oppsummerast utpå hausten ein gang.  I dag altså; Kun om togturen. Raumabanen er enda ein av desse banestrekningane som garantert aldri hadde blitt bygd i dag. Den går gjennom eit heller grisgrendt strøk, det går ikkje akkurat fort, banestrekninga er ikkje spesielt komfortabel, og da vil sikkert mange lure på; Kvifor er ikkje denne nedlagt? Det er grunna nature...

 Da er det på tide å slenge seg over tastaturet igjen, fjernt fra alt som minner om ruspolitikk, sykling og andre fritidsinteresser. I kveld tar vi nemleg ei lita oppsummering av TV-seriar fra siste månadane, dvs. TV-seriar som er verdt å bruke dei kommande regnfulle sommardagane på. Tre av dei er nya av året, medan den siste som blir omtalt ikveld er nokre år gamal. Mange har sikkert sett  desse seriane også, men igjen: Når sommaren kjem med regnet sitt, så kan det være nokre tips for dei som IKKJE har sett dei. Vi byrjar med den som kom først i vinter, tilbake i januar, sesong fire av True Detective, denne gang med undertittel "Night Country". True Detective vil eg påstå er ein kvalitetsserie. For den som ikkje kjenner til konseptet, så er kvar sesong frittståande fortellingar, og såleis utan samaheng med kvarandre. Årets sesong bestod av seks episodar, og var plassert i den fiktive byen Ennis i Alaska. Vi møter politisjef  Danvers, meisterleg spelt av Jodie Foster, sam...