1-2, 1-2, testing, testing....

Oppdatert 27.11.2024: Vel, da er det på tide med eit nytt lite dykk ned i sumpen som blir kalla "Norsk Narkotikapolitikk". Det har vært eit miserabelt skue i mange tiår, og er det på mange måtar framleis. Den store forskjellen er at det er " dei andre ", dvs. dei konservative, som for det meste er på defensiven i ordskiftet. Alt dei har å vise til er nemleg gamle og utdaterte skrekkhistoriar, samt nokre eigenproduserte anekdoter her og der. La oss i kveld først ta ein tur til Gudbrandsdalen, der det var den vanlige formen for tullball som utspant seg på eit " folkemøte " for nokre veker sidan. Sjølv om Lillehammer og dalstråka innafor ikkje er som landets Sodoma og Gomorra (Dvs. Oslo, iflg. politiet på Lillehammer), så er det ikkje måte på likevel. Kor ille det er blitt altså. BTW: Sjekk denne videoen , denne er berre heilt fantastisk bra. Lindsø er ein av mine tidlegare gode kollegaer herfra vaktdistriktet, fra byrjinga på 2000-tallet. Ein veldig hyggelig...

Etter fjorårets store suksess med min serie om forunderlege, spennande, unødvendige og gjerne nedlagde jernbanestrekningar, så må eg lage ein ny post om ei bane som eg OMSIDER har fått gleden av å køyre med; Sjølvaste Raumabanen! Dette er ein tur eg hadde gleda meg til i mange år, og nå i midten av mai nytta høvet seg. Sjølvsagt reiste vi ikkje Åndalsnes berre for å ta toget. Neida, dette var berre avslutninga på den fine bilturen opp til Dombås, samt den makelause sykkelturen dei 108 km. fra Dombås stasjon, og ned til Åndalsnes. Det vil ganske sikkert komme ein eigen post om det, når årets mest minneverdige sykkelturar skal oppsummerast utpå hausten ein gang.  I dag altså; Kun om togturen. Raumabanen er enda ein av desse banestrekningane som garantert aldri hadde blitt bygd i dag. Den går gjennom eit heller grisgrendt strøk, det går ikkje akkurat fort, banestrekninga er ikkje spesielt komfortabel, og da vil sikkert mange lure på; Kvifor er ikkje denne nedlagt? Det er grunna nature...

 Da er det på tide å slenge seg over tastaturet igjen, fjernt fra alt som minner om ruspolitikk, sykling og andre fritidsinteresser. I kveld tar vi nemleg ei lita oppsummering av TV-seriar fra siste månadane, dvs. TV-seriar som er verdt å bruke dei kommande regnfulle sommardagane på. Tre av dei er nya av året, medan den siste som blir omtalt ikveld er nokre år gamal. Mange har sikkert sett  desse seriane også, men igjen: Når sommaren kjem med regnet sitt, så kan det være nokre tips for dei som IKKJE har sett dei. Vi byrjar med den som kom først i vinter, tilbake i januar, sesong fire av True Detective, denne gang med undertittel "Night Country". True Detective vil eg påstå er ein kvalitetsserie. For den som ikkje kjenner til konseptet, så er kvar sesong frittståande fortellingar, og såleis utan samaheng med kvarandre. Årets sesong bestod av seks episodar, og var plassert i den fiktive byen Ennis i Alaska. Vi møter politisjef  Danvers, meisterleg spelt av Jodie Foster, sam...