1-2, 1-2, testing, testing....

 Høstmørket drar med seg nifse filmar av ymse slag. Nokre av dei kan være spennande, andre skumle, atter andre kan være blodige. Så har vi Terrifier-serien..... Som tar begrepet "blodig" til eit heilt nytt nivå. Som ei lita oppvarming fikk eg med meg den første filmen med skrekklovnen Art forrige dagen, "All Hallows Eve" fra 2013. Den filmen er nesten sjokkerande dårlig når vi ser den i dag. Art, som den gang hadde ein annan skodespelar under maske, sminke og klovnedrakt, har ein vesentlig mindre rolle, og framstår ikkje på langt nær så ond som i dei seinare filmane. La oss derfor hoppe rett fram til årets største slaktefest, Terrifier 3 ! "Handling" : Vi går først tilbake fem år, dvs. rett etter hendingane i dei tidligare filmane. Der får vi vite korleis det gikk med Art, etter at han vart halshogd på slutten av Terrifier 2. For skulle du ha sett; Det å være hodeløs(!!) er ikkje nok til å bli kvitt denne drapsmaskina. Art er jo besatt av ein eller annan s...

Oktober 2024 er snart historie, og eg kan nesten garantere at det ikkje blir fleire oppdagelsesturar på to hjul resten av året. Derfor er det på tide med den obligatoriske mimrestunda over dei finaste, eller iallfall mest minneverdige turane fra året som snart er slutt. "Problemet" med turane i 2024 er å plukke ut mine Topp-5. Tidlegare har det vore ganske enkelt, men i år blir det verre.  Det er fleire årsaker til det, men det viktigaste har uansett vore at nå kan eg sykle uten å ha vondt. Fjorårets operasjon på Volvat, der eg fikk tatt ut skinner og skruer etter ulykka i 2021 har vore som å bli sykkelfødt på ny. Gleda av å kunne sykle, UTEN å ha vondt i armen er langt bedre enn eg kunne ha forestilt meg. Det har vist seg i noko så enkelt som at eg OMSIDER har klart å sykle minst ti mil igjen, for først gang på over tre år. Nå er det jo ikkje vondt lengre, så da kan eg berre køyre på, så sant beina er med da :-) Men det var desse fem turane da... Nr 1: Dombås - Åndalsnes For...

Vel, da var haustens dårlegaste nyhende kome i innboksen min; Den fine appen "Postkassetrimmen" skal leggast ned. Ikkje slik over natta, men til vår/sommar ein gang. Kva i all verda er vel Postkassetrimmen, vil du kanskje spørre? Det er ein app, såklart, der ein kan oppsøke diverse turmål rundt om i landet. Når ein er framme ved turmålet, så sjekker ein inn og kan legge ved eit bilde hvis ein vil. Eg veit ikkje kor mange turmål som er laga  her i landet, men det er sikkert tusenvis. Ein del av det morsomme har vore diverse "bradger" som ein har kunna gjere. Det kan være antall turar, dagar på rad, antall turmål, samt ei rekkje andre mål ein kan sette seg. Personleg, så begynte eg ikkje å bruke appen i særleg grad før på hausten 2023, og eg har ikkje gått meir enn 300 turar totalt. Det er ikkje meir enn mange tek i løpet av ein månad verkar det som. Her i kommunen, Luster, har appen blitt mektig populær, noko som ikkje er så rart. Vi bur i ein friluftskommune med fjo...

 Huh...? Everestingbakken...kva er det? Jo, dette er ein fin øvelse for den som vil. Men først må vi finne ut kva den første delen av ordet er. Nemleg "Everest". Det er nemleg Mount Everest vi snakker om her. Klodens høgste fjell, om vi måler fra havflata. Dei aller færraste av oss kjem nokon gang opp på dette 8849 meter høge fjellet, så derfor har vi eit anna konsept, nemleg å klatre samme høgde, men på ein meir human måte. Du finner nemleg ein bakke, kor lang eller bratt den er, ja det er opp til deg.  Så skal du sykle denne bakken opp, og følgelig også ned, gjentatte ganger, til du har nådd samme høgde som Mount Everest. Det er lov med pausar, og kor lang tid du bruker er også likegyldig. Men det er likevel eit par reglar som du MÅ følge, dersom du skal få forsøket ditt godkjent. Det er ikkje lov å sove medan bestigninga pågår. Det er heller ikkje lov å sykle ei rundbane, dvs. bakken du sykler ned, må være den samme som opp. Kvifor tar eg opp dette tema? Jo, fordi ein er ...

Normalt pleier vi kanskje ikkje gå toppturar så seint på året, og iallfall ikkje til fots, men når været tillet det....kvifor ikkje? Vi har gått fin topptur i oktober, og september kan dermed like gjerne være ein flott månad både til fjellturar og sykkelturar. Så, nå laurdag 21.9. var det meldt strålande vær, så da hivde vi oss rundt og bestemte oss for å gå på Falkanosi, beliggande i fjellområda mellom Lustrafjorden og Årdal. Utfra Topptrimkortet, så er dette ein overkommeleg sak, på moderate 1559 moh. Vi valgte å gå fra Stokkesete, ca. 740 moh, som er beliggande langs ein av landets flottaste fjellovergangar, Tindevegen.  Sidan det nå begynner å mørke litt for tidleg på kveldane, så var det viktig å komme seg avgarde fra morgonen av, men heller ikkje for tidleg, da det er tjukk tåke langs fjordar og fjell nå. Ved ankomst Stokkesete, så var det greit å parkere langs avkøyringa til Tindevegen. Ingen vits i å snirkle seg bort på stølsvegen som kan spare oss 100 meter gange. Vi hadde...

 Tid for topp nr. seks for mitt vedkommande i inneværande periode av Topptrimmen. Nokre av dei meir krevande turane er allereie tatt (Stetinden og Tverrdalstind), men to av nokolunde samme kaliber står att. Søndag 1.9.2024 var det på tide å avlegge ein av dei, Sveidalsnosi, eit besøk. Det var meldt eit flott vær, og ein slik sjanse kan ein ikkje la gå ifra seg. Etter ein august med konstant regn, og ikkje høve til ein skikkelig topptur sidan månadsskiftet juli/august, så var denne strålande haustdagen svært velkommen. Sveidalsnosi er beliggande mellom dalføra Mørkridsdalen og Fortunsdalen, og hevar seg 1711 moh.  Startpunkt er fra kraftstasjonen på Fivlemyrane, ca. 1040 moh. Så da er det berre 700 høgdemeter å gå da kanskje? Neida, men det skal vi komme attende til. Når bilen var parkert like ved stasjonsbygget, så var det berre til å gå den merka DNT-stien mot Arentzbu. Nå skal ein ikkje gå heilt dit dersom ein skal til Sveidalsnosi, men stien opp fra Fivlemyrane kraftverk, e...